فصل صعود تابستانه خط الرأس تقریبا"اوایل تیر ماه می باشد زیرا با وجود برف در مسیر مشکل آب نخواهید داشت .

بعداز گذشتن از قلل 66، کلورید و پازن پیر ساعت17:30 در سر قله ی گل گل شروع به صرف ناهار کردیم و بعداز نیم ساعت به راهمان ادامه دادیم بعد از گذشتن از  قلل گل گهر، سن بران و کول لایو هوا شروع به تاریک شدن کرد و ما به فاصله نیم ساعتی بر فراز قله میرزایی با پیدا کردن یک جای خواب مناسب آماده شب مانی شدیم، روز اول به دلیل یار سنگین و قرار گرفتن در ارتفاع بالا در کمتراز چند ساعت روز تقریبا"سختی را سپری کردیم. با زمان بندی که از قبل پیش بینی کرده بودیم پیش رفتیم، به دلیل سردی هوا شروع به پوشیدن لباس گرم و آماده کردن غذا برای صرف شام شدیم. بعداز خوردن غذا و یک سوپ گرم که بسیار دلچسب بود شروع به آوردن برف و آب کردن آنها جهت تأمین آب مورد نیاز فردا شدیم و درون کیسه خواب به امید خوابی دلپذیر به خواب رفتیم ...  

90/4/9

ساعت 6 بعداز یک خواب خوب دست به کار آماده کردن صبحانه و تماشای زیبایی طلوع خورشید شدیم. بعداز آن وسایل را جمع کرده و راهی قله ی میرزایی شدیم، بعداز گذشتن از قله ی میرزایی و فیالستون به لگر رسیدیم. اکثر مسیر را باید دست به سنگ حرکت می کردیم و با سنگ های ریزشی زیادی سروکار داشتیم بعداز لگر به سمت سراب شاه تخت حرکت کردیم که مسیری با سنگ های ریزشی و تقریبا"خطرناکی بود، لازم به ذکر است تیم هایی که قصد صعود را دارند حدود 30 متر طناب و وسایل مورد نیاز جهت فرود را داشته باشند تا در سرعت برخورد با یک سری از مسیرها حتما"توسط طناب حمایت شوند تا به مشکل برنخورند تیم هایی که با فنون سنگ نوردی آشنا هستند راحت تر می توانند حرکت کنند و شاید هم اصلا"به طناب احتیاج نداشته باشند اما عقل حکم میکند که در این برنامه طناب همراه داشته باشید.

بعد از گذشتن از قله سراب شاه تخت به شاه تخت رسیدیم و چند دقیقه ای را به صرف تنقلات طی کردیم، به حرکت خود ادامه دادیم تا به سوزنی های مهرجمال(سه قبه مهرجمال) رسیدیم، بعداز آن به پیارو دره تخت رسیده و خود را آماده صعود به قله پیارو کردیم، قله پیارو یکی از سنگین ترین قلل اشتران کوه می باشد که از هر مسیری صعود آن دشوار است بعد از پیارو و دره تخت ما باید در گردنه ی پیارو کمندان (قله ی اصلی) قرار می گرفتیم که باید ارتفاع را کم کرده صعود مسیر طولانی را طی می کردیم، بعد از مدتی تقریبا" زیاد در گردنه پیارو مقداری آب و تنقلات صرف نموده و خود را برای صعود پیارو آماده کردیم، بعد از گذشت چند ساعت تقریبا" ساعت 20 بود که به قله رسیده و وسایل شب مانی را آماده کردیم.

پیارو در زبان لری به معنی(مرد رو)میباشد که همت یک مرد را حهت صعود خود می طلبد

باخوردن یک کافی میکث فوق العاده خوشمزه خستگی از تنمان بیرون آمد و باز مانند شب گذشته شروع به درست کردن یک سوپ داغ شدیم، که به دلیل داشتن آب و املاح فراوان برای ما بسیار مفید و ارزشمند بود، بعد از صرف کامل غذایمان شروع به آوردن برف و آب کردن آنها برای فردا شدیم . این کار ما باعث می شد که در روز بعد زمان کمتری را جهت فراهم کردن آب مورد نیازمان داشته باشیم.

امروز جمعه مورخ 90/4/10 و بازمان بندی ما روز آخر صعودمان بود و باید تمام تلاشمان را میکردیم تا سر وقت به قله کوله جنون برسیم، صبحانه را کامل خوردیم، چون مثل دیروز وقت خوردن نهار را نداشتیم و باید جای نهار تنقلات می خوردیم . خواب خوبی کرده بودیم و تقریبا" خستگی روز قبل از تنمان بیرون آمده بود، یک مسیر سختی پیش رو داشتیم و باید یک فرود طولانی را از قله پیارو به سمت ازنادر طی میکردیم، قله پیارو هم صعودش سخت است و هم فرودش طولانی و مشکل بود.

وقتی از پیارو حرکت کردیم به سمت ازنادر باید از سنگ های ریزشی و شن اسکی های خطرناکی عبور می کردیم که اگر یک مسیر را اشتباه انتخاب می کردیم شاید چند ساعت ما را به عقب می انداخت، بالاخره از فرود طولانی پیارو به گردنه ی ازنادر رسیدیم و ادامه راهمان به سمت قله ادامه دادیم بعد از رسیدن به قله ازنادر چند دقیقه ای را استراحت کرده و خستگی را از تن بیرون کردیم، به دلیل وزش باد در دو روز گذشته و امروز ما کمتر گرمای هوا را احساس کردیم و این امر یک اتفاق خوب برای ما بود، برای رسیدن به آخرین قله ما فقط شاه کول را در پیش رو داشتیم که سنگ های زیر قله ی آن بسیار ریزشی بود و ما باید دقت خاصی می کردیم، بعداز رسیدن به قله ی شاه کول باید فرود می رفتیم تا زیر تیغه ی کول جنون قرار بگیریم، مسیر حرکتی ما یک مسیر با شیب تند همراه با شن اسکی و مقداری هم برف همراه بود که باید با گذشتن از آنها به زیر تیغه ی کول جنون می رسیدیم، بعداز رسیدن به زیر تیغه کوله پشتی هایمان را پنهان کردیم و یک کوله پشتی کوچک همراه آب و مقداری تنقلات برداشته و شروع به صعود تیغه کردیم، و رأس ساعت 17:30 بعدازظهر روی قله کول جنون قرار گرفتیم، بعداز چند دقیقه سریع شروع به پایین رفتن کرده و با برداشتن کوله پشتی هایمان راه پناهگاه را در پیش گرفتیم . 

بعداز رسیدن به پناهگاه به دلیل گرسنگی زیاد چند دقیقه ای را با خوردن مقداری غذا گذراندیم و بعد به سمت روستا حرکت کردیم ساعت 22 شب بود که به روستا رسیدیم و با ماشین به سمت شهر ازنا رفتیم، در شهر با آقای عباسی خداحافظی کردیم او به سمت اراک حرکت کرد و ما به سمت بروجرد .

بالاخره بعداز تلاش فراوان توانستیم بعداز سه روز خط الرأس اشتران کوه را به صورت کامل صعود کنیم و یک رکورد خوب را به ثبت برسانیم، ما این پیمایش و صعود را مدیون دوستانی هستیم که همیشه تکیه گاهی استوار برای ما بودهاند و همیشه از ما پشتیبانی می کردند بخصوص آقای حسین نخجوانی سرپرست گروه کوهنوردی کوهستان غربی و تمامی اعضای این گروه .

اعضای تیم از راست به چپ آقایان:

  مصطفی عباسی، محمد خادم الشیخ، میلاد محمدی(گزارش برنامه محمدخادم الشیخ)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: